Station: [13] De kunst van het roosteren

Het unieke koffiearoma en de aromatische koffiesmaak ontstaan alleen door branden. Onmiddellijk na de oogst zijn de koffiezaden groen en ruiken ze naar hooi of graan. 
De kunst van het branden is om de timing precies goed te krijgen, zodat honderden smaken zich kunnen ontwikkelen. Wanneer dit punt is bereikt, moet het branden worden gestopt zodat de kleine zaadjes niet verbranden. Op het fornuis zie je braadsledes en handbranders. 
In het begin werd roosteren in open pannen gedaan. In het midden van de 17e eeuw werden brandcilinders ontwikkeld: gesloten containers waarin de koffiebonen boven het vuur konden worden gedraaid. Hun nadeel was dat de voortgang van het branden niet kon worden gecontroleerd. Hier zie je ook een Franse kogelbrander uit 1806, een erfenis uit de tijd van de bezetting van Hamburg door de troepen van Napoleon. De groene koffie wordt in de bol gedaan en constant rondgedraaid boven een open vuur. Tot op de dag van vandaag wordt Frans branden beschouwd als een specialiteit omdat het lange brandproces de koffie sterker en beter verteerbaar maakt. 
Bij ons traditionele Burg brandproces verwarmen we de brander voor met gas tot ongeveer 200 graden Celsius. De groene koffie glijdt door de trechter in de trommel en terwijl de koffie constant wordt verplaatst, moet de brander de mate van branding blijven controleren. Na ongeveer 15 tot 20 minuten opent de brander de klep en giet hij de koffiebonen in de koelzeef om af te koelen. Door dit traditionele brandproces kan de koffie 800 smaken ontwikkelen, maar verliest het ongeveer 20 procent van zijn gewicht tijdens dit proces. 
In de jaren 1970 werd industrieel branden ontwikkeld, een snel proces met zeer hoge temperaturen. Roosteren gebeurt tot 500 graden Celsius in slechts 2 minuten. De bonen worden vervolgens gekoeld met water. Industrieel branden maakte het mogelijk om de prijs van koffie te verlagen, maar verminderde ook de kwaliteit van de koffie.